"Hektolitry"

„Hektolitry”

Jak to zliczyć? w jaki sposób?

wiesz to mało wie to osób,

ile w życiu już wypiłem,

do połowy już zliczyłem,

pomyliłem się po drodze,

czy zwyczajnie sobie słodzę?

sam nie wierzę litrów tyle?

proszę powiedz że się mylę,

proszę powiedz wyobraźnia,

to choroba jest zakaźna,

jak wyrzucić z ducha swego?

czy wystarczy że chcę tego?

to tak prosta jest metoda?

nie chce działać jednak szkoda,

uwierz dla mnie nieskuteczna,

dla mnie zmiana jest konieczna,

nie chcę pisać Ci ratunku,

pewnie skończę na warunku,

w takim właśnie życia toku,

nikt nie trzyma ze mną kroku,

wszyscy wiedzą że się błaźnię,

a rozwijam wyobraźnię,

toż dla kogo jest różnica?

piję dużo nie zachwyca?

pije dużo alkoholik,

wiem że ze mnie nie katolik,

bo nie chodzę nie spowiadam,

księdzu głupot opowiadam,

czy to złego coś strasznego?

czy mam zacząć bać już tego?

brak mi pytań odpowiedzi,

nie wiem co w mej głowie siedzi,

coś dobrego czy coś złego?

kogo pytać powiedz czego?

wiem jak zwykle milion pytań,

wiem się boisz tych mych litań,

i nie czekam na odpowiedź,

to monolog a nie spowiedź,

chcę zwyczajnie się wygadać,

i sto pytań Tobie zadać,

chcę od Ciebie rozgrzeszenia,

choć nie spowiedź chcę spełnienia,

prośby moje są daremne,

czyny także niechwalebne,

bo wiesz grzeszę krok po kroku,

i tak żyję tak z doskoku,

wyobrażasz jakie życie?

jak wygląda?- jak psa wycie,

jak się słucha - jak to brzmi?

się w to wsłuchaj powiedz mi,

może jednak już słyszałaś,

o tym może też czytałaś,

i co fajnie? - powiedz sama,

jesteś o tym przekonana?

nie dopuszczam Cię do słowa,

w monologu się to chowa,

że to leci z jednej strony,

uwierz jestem dziś natchniony.