"Kogo to obchodzi"

„Kogo to obchodzi?”

Zwariowany – i co z tego,

Hej uważaj na głupiego,

I rozważaj jego słowa,

Jego głowa jest niezdrowa,

Kity wciska – się przechwala,

W głowie chyba się przewala,

Odsunąłem się od niego,

Chociaż dla mnie był kolegą,

Nie chcę trzymać z wariatami,

Bzdury pisze on nocami,

Może spotka bratnią duszę,

Się na błędach swoich uczę,

A do niego nie dociera,

W życiu drogę sam obiera,

Tłumaczenie jest na marne,

Nie mam siły – nie ogarnę,

Wybrał drogę z zakrętami,

I się włóczy on za nami,

Jak go zgubić daj mi radę,

Już wychodzę – już nie jadę,

Bo to podróż drugą klasą,

Pierwsza wiąże z dużą kasą,

O – wygodny nam się znalazł,

I wymarzył mu się pałac,

Wolność słowa więc mu wolno,

Pragnie żonę bardzo zdolną,

Jak takiego mam zrozumieć?

Gdy przez niego można zdurnieć,

Widzisz jakie ma pomysły?

Koniec magii – czary prysły,

Wariat wariat tak w dwóch słowach,

Szlajał kiedyś się po rowach,

Dobra kończę to zbyteczne,

Czas zapomnieć to konieczne,

Takich kumpli brak w przyszłości,

Osiwieję do białości,

Jeszcze młody – świat przede mną,

Trzymam w sobie myśl tą jedną.